Keacian (mantèk)

Keacian (hurup Arab Gundul: کأچين) atawa kesahèhan (hurup Arab Gundul: کصحيحن) ièlah gagasan nyang dipaké di basa sabansarian ama di mantèk. Di basa sabansarian, keacian artinya bener atawa bentukannya bener.

Dalem èlmu mantèk, wabilhusus dalem penalaran rorodan, atu hujah dibilang aci atawa sahèh kalo ama cuman kalo itu hujah kaga' mungkin kalo sarapannya bener tapi kesimpulannya salah.